-
1 bruk
m (G bruku) 1. sgt (nawierzchnia) (z kamienia) cobbled (road) surface, cobbles; (z kostki) stone sett surface a. paving- układać bruki to pave a road with cobbles/setts2. Geog., Geol. pavement■ leżeć na bruku to be there for the asking a. taking- pieniądze leżą na bruku the money is there for the taking- szlifować bruki (próżnować) to loaf around, to roam the streets; (być bezrobotnym) to walk the streets looking for work- wyrzucić kogoś na bruk (z mieszkania, domu) to throw sb out on a. onto the street; (z pracy) to throw sb out of work- znaleźć się na bruku to find oneself out on the street* * *paving, pavement (US)znaleźć się ( perf) na bruku — (przen) to be down and out
* * *mi1. (stone) pavement; wyboisty bruk bumpy pavement; układać bruk lay (a) pavement; pieniądze leżą na bruku przen. money grows on trees.2. przen. wyrzucić kogoś na bruk ( z pracy) give sb the ax; ( z domu) throw sb out onto the street; znaleźć się na bruku (= stracić pracę) get the ax; (= stracić dach nad głową) find o.s. on the street; szlifować bruki wander l. walk the streets.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bruk
См. также в других словарях:
bruk — m III, D. u, N. brukkiem; lm M. i 1. «nawierzchnia drogowa twarda, nie ulepszona, ułożona z kamienia polnego lub łamanego na podłożu z podsypki piaskowej» Gładki, nierówny, wyboisty, wyślizgany bruk. Naprawiać, układać bruk. ◊ Na miejskim,… … Słownik języka polskiego
bruk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzaj nawierzchni (np. drogi) z kamieni (zwykle obrobionych) lub kostki betonowej różnych kształtów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bruk uliczny. Wyrywać kamienie z bruku. Układać bruk.{{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
